Ο ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΒΙΑ

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ  ΒΙΑ

Αν κοιτάξουμε μέσα στις σελίδες της ιστορίας θα βρούμε όλο πολέμους και κατακτήσεις. Κάποτε, μπορεί ένα έθνος να είναι ο κατακτητής και μετά ένα αιώνα αργότερα να το κατακτήσουν άλλοι. Εδάφη και πλούτη αλλάζουν χέρια πολλές φορές. Έγιναν πόλεμοι για επικράτεια, πλούτη, θρησκεία και πολιτική ιδεολογία. Οι αιτίες κάθε σύγκρουσης μπορεί να διαφέρουν, αλλά όλες φέρνουν χάσιμο ζωής και αμέτρητο πόνο και θλίψη.

Έρχονται κατά περιόδους μεγάλοι φιλόσοφοι και διανοούμενοι που λένε με σαφήνεια πόσο πολύτιμη και πόσο ιερή είναι η ζωή. Αυτοί προσπαθούν να σκορπίσουν το μήνυμα στους ανθρώπους της εποχής τους, πως η δύναμη, η περιουσία και η υπερηφάνεια δεν αξίζουν να διακινδυνεύει ούτε ακόμη μια ανθρώπινη ζωή. Έχουμε το παράδειγμα του Mahatma  Gandhi στην Ανατολή και του Δρ. Martin Luther King του νεώτερου στη Δύση, που κήρυξαν το ευαγγέλιο της μη βίας. Χρησιμοποιώντας μεθόδους μη βίας, ο Gandhi οδήγησε την   Ινδία στην ανεξαρτησία της και ο Δρ. King βοήθησε την Αμερική να υλοποιήσει κατά ένα μεγάλο μέρος το όραμά της να αποκτήσουν όλοι ίσα πολιτικά δικαιώματα.

Η ανθρωπότητα αναγνωρίζει το μεγαλείο αυτών των ψυχών  που ελέγχουν το θυμό και απέχουν από τη  βία. Κάθε χρόνο κάποιος παίρνει το Νόμπελ της Ειρήνης για την εργασία του. Πολλά άλλα βραβεία δίνονται από θρησκευτικούς και κοινωνικούς ομίλους για την ατομική προσπάθεια που γίνεται για την ειρήνη. Αν η ειρήνη εκτιμάται τόσο πολύ στην κοινωνία μας, γιατί παραμένει τόσο άπιαστη; Είναι δυνατόν να υπάρξει ειρήνη σ’ αυτό τον κόσμο και πως μπορούμε να την αποκτήσουμε; Αυτά τα ερωτήματα είναι κρίσιμα όχι μόνο για το μέλλον του πλανήτη μας, αλλά είναι και ζωτικά γι’ αυτούς που διαβαίνουν το πνευματικό μονοπάτι. Μια από τις βασικές αρχές της πνευματικότητας είναι η μη βία. Για να μπούμε στο βασίλειο του θεού πρέπει να μη βλάπτουμε κανένα ζωντανό πλάσμα είτε στη σκέψη, στα λόγια ή στην πράξη. Η ψυχή μας πρέπει να απαλλαγεί από την ακαθαρσία της βίας σε οποιαδήποτε μορφή, τρόπο, ή σχήμα.

ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΚΟΠΟ

Ολόκληρη η δημιουργία έγινε από το Θεό. Κάθε ζωντανό πλάσμα θηλαστικό ή έντομο είναι μέρος του έργου των χεριών Του. Αν και η ζωή των πιο μικροσκοπικών μορφών της  δημιουργίας μας φαίνεται ασήμαντη, υπάρχει ένας καθορισμένος θείος σκοπός  για κάθε μορφή ζωής. Κάθε  μορφή ζωής παίρνει ζωή από μια ψυχή. Κάθε ον  μέσα στη δημιουργία ταξιδεύει στο ταξίδι επιστροφής στο Θεό, την πηγή από όπου ήρθε. Σ’ αυτό το ταξίδι οι ψυχές κινούνται από τη μια ζωή στην άλλη, λαχταρώντας να πάρουν την ανθρώπινη μορφή. Το ανθρώπινο σώμα θεωρείται το ανώτατο μέσα σε όλη τη δημιουργία. Είναι το μόνο που μέσα σ’ αυτό η ψυχή έχει την ικανότητα να υψωθεί πάνω από αυτόν τον φυσικό κόσμο και να επιστρέψει στο Θεό.. αν χάσουμε αυτή την ευκαιρία, να πραγματοποιήσουμε τον Kύριο στη διάρκεια αυτής της ζωής, ποιος ξέρει πότε θα ξαναγεννηθούμε άνθρωποι, θα πρέπει ξανά να περάσουμε μέσα από τον κύκλο που είναι γνωστός σαν τροχός της μετεμψύχωσης, ή ο τροχός των 8 εκατομμυρίων 400 χιλιάδων ειδών ζωής.

Όταν έχουμε προικιστεί με το ανθρώπινο σώμα έχουμε δύο υπευθυνότητες. Η μια είναι προς τον εαυτό μας. Πρέπει να επωφεληθούμε απ’ αυτό το ανεκτίμητο δώρο και να χρησιμοποιήσουμε τη ζωή μας για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να πραγματοποιήσουμε το Θεό. Δεύτερο, πρέπει επίσης να εξυπηρετήσουμε τη δημιουργία του Θεού. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως οι ψυχές που είναι μέσα στα διάφορα είδη ζωής περνάνε όλες τρομερό πόνο. Τα κατώτερα είδη ζωής κατοικούν σε σώματα που η μόνη τους φροντίδα είναι η επιβίωση. Ο σκοπός της ζωής τους είναι να φάνε, να προστατέψουν τον εαυτό τους και να αναπαραγάγουν. Δεν έχουν την ικανότητα να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να πραγματοποιήσουν το Θεό. Πρέπει να έχουμε φιλευσπλαχνία για όλες τις μορφές ζωής. Ήδη υποφέρουν αρκετά δεν χρειάζεται να τους προσθέσουμε περισσότερο πόνο.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΗ ΒΙΑ

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους αυτοί που ακολουθούν το πνευματικό μονοπάτι χρειάζεται να καλλιεργήσουν τη μη βία. Ο ένας λόγος είναι γύρω από το νόμο του κάρμα. Αυτός ο νόμος λέει ότι για κάθε δράση υπάρχει μια αντίδραση. Όπως σπέρνουμε, πρέπει και θερίσουμε. Ο,τιδήποτε κάνουμε πιστώνεται ή χρεώνεται στον καρμικό μας λογαριασμό. Αν έχουμε βλάψει κάποιο ζωντανό πλάσμα πρέπει να πληρώσουμε γι’ αυτή την πράξη σε είδος. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε άγνοια αυτού του νόμου. Βλάπτουν άλλους χωρίς να γνωρίζουν τις συνέπειες. Αν και υπάρχουν δικαστήρια όπου δικάζονται μερικά εγκλήματα, πολλά εγκλήματα  μένουν φαινομενικά ατιμώρητα. Μπορεί να νομίζουμε πως έχουμε ξεφύγει από την τιμωρία, αλλά αργά ή γρήγορα πρέπει να πληρώσουμε για τις πράξεις μας είτε σ’ αυτήν τη ζωή ή στην επόμενη. Ο καρμικός νόμος είναι αδυσώπητος. Αυτοί που ακολουθούν το πνευματικό μονοπάτι αποφεύγουν τις πράξεις  βίας. Αν θέλουμε να ελαττώσουμε το καρμικό μας χρέος έτσι ώστε να επιστρέψουμε στο Θεό, πρέπει να αναπτύξουμε τη μη βία.

Ένας άλλος λόγος που πρέπει να αναπτύξουμε τη μη βία βασίζεται στο γεγονός πως η βία προς τις άλλες μορφές της ζωής είναι παρέμβαση στη δημιουργία του Θεού. Πως μπορούμε να περιμένουμε ο Θεός να μας χαρίσει την άδεια να μπούμε στις πνευματικές περιοχές, αν εμείς κακομεταχειριζόμαστε τα παιδιά Του; 

Μπορεί να θεωρούμε τις κατώτερες μορφές ζωής ασήμαντες. Μπορεί να θεωρούμε τα έντομα αποκρουστικά και τα ερπετά άχρηστα. Αλλά για κάποιο λόγο γνωστό σε Εκείνον, ο Θεός δημιούργησε κάθε μορφή ζωής. Για Εκείνον, όλοι είναι παιδιά Του. Και επιπλέον, η εξωτερική μορφή δεν είναι παρά ένα κέλυφος ή μια θήκη της ψυχής που είναι μέσα σ’ αυτήν. Και αυτή η ψυχή  είναι ένα μέρος του Θεού. Αν μπορούμε να νιώθουμε τόσο πολλή αγάπη για τα παιδιά μας, πόσο περισσότερη αγάπη πρέπει να νιώθει ο θεός που έχει δημιουργήσει ολόκληρο το σύμπαν; Φανταστείτε τον πόνο Του να βλέπει τις πιο έξυπνες μορφές ζωής, τα πιο ευγενικά Του πλάσματα, τους ανθρώπους, να βλάπτουν τα λιγότερο προικισμένα παιδιά Του; Εμείς που είμαστε οι ανώτεροι μέσα σε όλη τη δημιουργία θα έπρεπε να είμαστε τα πιο πνευματικά και ευγενικά πλάσματά Του. Οφείλουμε να ζούμε σύμφωνα με τα ανώτατα ιδανικά για τα οποία μας δημιούργησε και να προστατεύουμε και να βοηθάμε τις κατώτερες μορφές ζωής. Γι’ αυτόν το λόγο αυτοί που είναι στο πνευματικό μονοπάτι υποστηρίζουν  τη χορτοφαγική διατροφή. Ο Θεός έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα αρκετά φυτά για τροφή. Δεν χρειάζεται να σκοτώνουμε τα ζώα,  πουλιά και ψάρια για τη συντήρησή μας. Αν επιθυμούμε  να ξαναενώσουμε την ψυχή μας με το θεό, πρέπει να είμαστε αγνοί. Πρέπει να αναπτύξουμε αγάπη για όλη τη δημιουργία. Δεν μπορούμε να λέμε πως αγαπάμε το θεό, αν δεν αγαπάμε τα παιδιά Του.

Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να επεκτείνουμε σε όλη την ανθρωπότητα και σε όλη τη δημιουργία τα  ίδια αισθήματα αγάπης που έχουμε για τους αγαπητούς μας και γι’ αυτούς που είναι κοντά μας. Θα πρέπει  να συνειδητοποιήσουμε  πως μέσα σε κάθε καρδιά που κτυπά είναι μια ψυχή και αυτή η ψυχή δεν είναι διαφορετική  από τη δικιά μας. Όλες οι ψυχές είναι ένα μέρος του θεού. Όλες οι ψυχές συνδεδεμένες με ένα βαθύ δεσμό. Η ψυχή μέσα μας είναι η ίδια ψυχή που είναι μέσα σε όλες τις άλλες μορφές ζωής. Θα πρέπει να προσέχουμε να μη βλάπτεται καμιά ψυχή, γιατί αν ένα μέρος πάθει βλάβη, ολόκληρο το σύστημα επηρεάζεται.

ΠΩΣ ΝΑ ΝΑΠΤΥΞΟΥΜΕ ΤΗ ΜΗ ΒΙΑ

Η μη βία έχει πολλούς τομείς. Περιλαμβάνει τη μη βλάβη με τη σκέψη, τα λόγια και την πράξη. Υπάρχουν πολλές αποχρώσεις της μη βίας που ούτε καν σκεπτόμαστε. Γνωρίζουμε πως δεν πρέπει να σκοτώνουμε κανέναν ή να κτυπάμε κανέναν. Μπορεί να μπορούμε να αναπτύξουμε έλεγχο πάνω στον εαυτό μας έτσι ώστε να μη βλάπτουμε κανέναν σωματικά. Αλλά είμαστε τελείως απρόσεκτοι, όταν πρόκειται για μη βία στη σκέψη και στο λόγο. Ας αναλύσουμε αυτές τις δύο συνήθειες και να βρούμε τρόπους για να ξεπεράσουμε τα ελαττώματα μας.

Η βία στο λόγο μπορεί να είναι κραυγάζοντας. Γνωρίζουμε πως δεν πρέπει να δίνουμε επίθετα στους άλλους που θα μπορούσαν να πληγώσουν τα αισθήματά τους. Αλλά πόσες φορές την ημέρα δεν λέμε πράγματα που πληγώνουν κάποιου τα αισθήματα για να προβάλλουμε το δικό μας εγώ. Αν ακούσουμε τον εαυτό μας κατά τη διάρκεια της ημέρας, θα δούμε πως όταν οι άλλοι κάνουν ένα λάθος, προϋποθέτουμε πως είναι βλάκες και ανόητοι. Όταν οι άλλοι δεν απαντούν  σωστά τους κάνουμε να νιώθουν αμηχανία ή ότι  είναι κατώτεροι.. όταν οι άνθρωποι κάνουν λάθη, αισθάνονται ήδη άσχημα, αλλά εμείς προσθέτουμε και προσβολή πάνω στην πληγή υποδεικνύοντας το ελάττωμά τους. Τα περισσότερα από τα βίαια λόγια μας είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας μας να προβάλλουμε την υπερηφάνεια μας και να κάνουμε τον εαυτό μας να φαίνεται ανώτερος. Αλλά στη διαδικασία πληγώνουμε τόσων πολλών ανθρώπων τα αισθήματα. Συχνά χρησιμοποιούμε σαρκασμό προσπαθώντας να κάνουμε αστεία. Προσπαθούμε να κάνουμε τον εαυτό μας να φαίνεται έξυπνος και πνευματώδης, αλλά το κάνουμε αυτό σε βάρος της καρδιάς κάποιου άλλου. Το χιούμορ μερικές φορές κοροϊδεύει τις καταστάσεις. Αλλά δεν θα πρέπει να κοροϊδεύει τους ανθρώπους και να πληγώνουμε την καρδιά τους μ’ αυτό.

Μια άλλη μορφή βίας στο λόγο είναι η προκατάληψη και ο φανατισμός. Ακούμε ανθρώπους να κάνουν αρνητικές παρατηρήσεις για ανθρώπους από άλλες θρησκείες, από διαφορετικές χώρες, διαφορετικά χρώματα στο δέρμα ή διαφορετικού φύλλου. Είναι ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν βγει νόμοι που θέτουν ίσα δικαιώματα. Στα τελευταία χρόνια ακόμη και τα σχολικά βιβλία έχουν ξαναγραφεί για να αποφύγουν σχόλια που μπορεί να είναι εξευτελιστικά για τους ανθρώπους των διαφόρων θρησκειών ή εθνικοτήτων. Είναι σημαντικό να μην κάνουμε σχόλια που μπορεί να πληγώσουν έναν όμιλο ανθρώπων που είναι διαφορετικοί από μας.

Μια από τις κοινές μορφές βίας στο λόγο είναι οι καυγάδες μέσα στην οικογένεια, μεταξύ φίλων, συζύγων, γονιών και παιδιών. Η ψυχολογική μας εκπαίδευση λέει πως είναι κανονικό να διαφωνούμε. Είναι τελείως παραδεκτό να έχουμε διαφορετικές γνώμες. Αλλά δεν θα έπρεπε ποτέ να φθάνει στα όρια ενός καυγά. Υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ μιας διαφωνίας, μιας συζήτησης και ενός καυγά. Στη διαφωνία, δυο άνθρωποι έχουν διαφορετικές γνώμες. Εκφράζουν τις γνώμες τους αλλά παραδέχονται πως ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης του. Σε μια συζήτηση, ο καθένας προσπαθεί να πείσει τον άλλο πως είναι σωστός. Αλλά σ’ ένα καυγά, μπαίνει η βία και τα δύο μέρη χρησιμοποιούν καυτερά λόγια για να επιβάλλουν τη γνώμη τους. Και στο τέλος λέμε πράγματα μόνο και μόνο  για να πληγώσουν ο ένας τα αισθήματα του άλλου. Πάνω στη βράση της στιγμής λέμε πολλά πράγματα που δεν είναι αλήθεια και είναι σκληρά. Αργότερα μετανιώνουμε  γι’ αυτό που είπαμε, αλλά το πλήγωμα  έχει ήδη γίνει. Λέγεται ότι η γλώσσα είναι πιο κοφτερή από ένα σπαθί. Μια πληγή από σπαθί μπορεί να θρέψει, αλλά η πληγή από κάποιου τα λόγια που έχουν ραγίσει την καρδιά μας δεν ξεχνιούνται εύκολα. Πρέπει να ζυγίζουμε τα λόγια μας προσεκτικά. Αν μπορούμε  να έχουμε διαφορετικές γνώμες μεταξύ μας ήρεμα και ειρηνικά, αυτό είναι παραδεκτό. Δεν θα πρέπει ποτέ να αφήνουμε τις συζητήσεις μας  να φτάνουν στο επίπεδο του καυγά. Θα πρέπει να ελέγχουμε τη γλώσσα μας και να προσπαθούμε να κρατάμε ηρεμία και πειθαρχία στις συζητήσεις μας με τους άλλους. Αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, θα δούμε πως όλα θα λύνονται με αγάπη και δεν θα πληγώσουμε ούτε θα πληγωνόμαστε στη διαδικασία. Είναι μόνο όταν είμαστε απασχολημένοι σε βαθιά αυτοενδοσκόπηση που συνειδητοποιούμε πόσες φορές την ημέρα σκεπτόμαστε άσχημα για τους άλλους. 

Πολλοί από μας έχουν τη συνήθεια να επιθυμούν κακό για τους άλλους. Μπορεί στην πραγματικότητα να μην κάνουμε καμιά πράξη, αλλά μπορεί να επιθυμούμε για έναν άνθρωπο να έχει κακή τύχη.  Μερικοί άνθρωποι εύχονται να συμβεί κάτι κακό στον άλλο ή να έχει κάποιο ατύχημα. Άλλοι εύχονται να χάσει κάποιος τα πλούτη ή την περιουσία του. Μερικές φορές ελπίζουμε πως κάποιος άλλος θα αποτύχει το στόχο που προσπαθεί να κατορθώσει, πιστεύοντας πως θα έχουμε τότε μια καλύτερη ευκαιρία να τον κατορθώσουμε εμείς. Αν  ζηλεύουμε τους άλλους επιθυμούμε αυτοί να έχουν κακή τύχη και εμείς να έχουμε καλή τύχη. Μιας και γίνουμε ενήμεροι αυτής της συνήθειας, μπορούμε να σταματάμε αυτές τις σκέψεις όταν έρχονται. Η θεραπεία γι’ αυτό το ελάττωμα είναι να σκεπτόμαστε  πως όλοι είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Σπάνια πιάνουμε τον εαυτό μας να εύχεται κακοτυχία σε ένα από τα κοντινά μέλη της οικογένειας μας όπως τον ή την σύζυγό μας, τους γονείς μας και τα παιδιά μας. Αν επεκτείνουμε την αγάπη  που έχουμε για την οικογένεια μας σε όλη τη δημιουργία, θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την αρνητική στάση του να επιθυμούμε κακό για τους άλλους.

Η πιο κοινή μορφή βίας στη σκέψη είναι το να κρίνουμε τους άλλους. Το κάνουμε αυτό με τα λόγια μας και με την ίδια βιαιότητα και με τη σκέψη μας. Αν παρακολουθήσουμε τη σκέψη μας κατά τη διάρκεια της ημέρας, θα δούμε πως κρίνουμε τον καθένα που συναντάμε. Σκεπτόμαστε πόσο άσχημα αυτός ο άνθρωπος έκανε την τάδε  εργασία  ή πόσο ανόητα έδρασε εκείνος ο άνθρωπος ή πόσο αναρμόδιο είναι ένα άλλο άτομο. Κατηγορούμε με τη σκέψη πολλούς ανθρώπους κατά την διάρκεια της ημέρας. Ο νους μας έχει τόσο παγιδευτεί μέσα σ΄αυτή την κακή συνήθεια, που κρίνουμε ακόμη και τους αγαπημένους μας. Σκεπτόμαστε άσχημα γι’ αυτούς. Όταν κάτι συμβεί που δεν μας αρέσει, σκεπτόμαστε το χειρότερο ακόμα και για τους πιο αγαπημένους μας.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Δεν συνειδητοποιούμε πόσο δυνατές είναι οι σκέψεις. Υπάρχει μια αξιομνημόνευτη ιστορία για τον βασιλιά Akbar και τον Birbal. Ο βασιλιάς Akbar είχε έναν υπουργό που ονομαζόταν  Birbal που ήταν γνωστός για τη σοφία του. Ο Birbal ήθελε να αποδείξει στο βασιλιά πόσο δυνατές είναι οι σκέψεις. Έτσι είπε στο βασιλιά πως όταν  ο άνθρωπος που ερχόταν από μακριά τους πλησιάσει να σκεφτεί κάτι κακό γι’ αυτόν. Ο βασιλιάς ακολούθησε τις καθοδηγήσεις του Birbal και καταφέρθηκε με τη σκέψη του εναντίον του ανθρώπου που πλησίαζε. Όταν ο άνθρωπος ήρθε πιο κοντά, ο βασιλιάς τον ρώτησε: «Τι σκέφτηκες όταν  πρωτοείδες το πρόσωπό μου σήμερα;» Ο άνθρωπος απάντησε: « Ξαφνικά είχα μια έντονη επιθυμία να σε χτυπήσω». Δεν υπήρχε λόγος να σκεφτεί έτσι  ο άνθρωπος, αλλά η επίδραση των βίαιων σκέψεων του βασιλιά προς τον άνθρωπο έγινε ασυνείδητα αισθητή απ’ αυτόν και αντέδρασε παρόμοια.

Γνωρίζουμε την επίδραση που έχουν οι γεμάτες αγάπη σκέψεις μας προς κάποιον. Τα παιδιά είναι ευαίσθητα και μπορούν αμέσως να νιώσουν αν κάποιος έχει σκέψεις αγάπης προς αυτά. Και εμείς επίσης είμαστε ευαίσθητοι. Όταν κάποιος έχει σκέψεις αγάπης προς εμάς ανταποκρινόμαστε και μεις  με αγάπη. Παρόμοια, οι αρνητικές μας σκέψεις στέλνουν μια δόνηση που την πιάνει ο άλλος άνθρωπος. Μπορεί να νομίζουμε πως τις σκέψεις μας τις γνωρίζουμε μόνο εμείς, αλλά οι άλλοι μπορούν να τις νιώσουν. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να προσέχουμε τι σκεπτόμαστε.

Οι σκέψεις μας όχι μόνο μπορούν να πληγώσουν τους άλλους, αλλά μπορούν τελικά να μας βλάψουν και μας τους ίδιους. Ο χρόνος που καταναλώνουμε σκεπτόμενοι άσχημα για τους άλλους είναι χρόνος κατά τον οποίο χάνουμε τις πολύτιμες αναπνοές που μας έχουν δοθεί. Ο χρόνος που περνάμε κρίνοντας τους άλλους μας σταματά από το να προχωρήσουμε προς το στόχο μας να βρούμε το Θεό. Πρώτο, δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε στο διαλογισμό μας, αν σκεπτόμαστε άσχημα για τους άλλους. Δεύτερο, αυτή η σκέψη θα τριγυρνά και θα παραμείνει στο νου μας όλη την ημέρα. Τρίτο, δημιουργούμε δράσεις που θα πρέπει να δρέψουμε τον καρπό τους. Και τελικά, δεν νιώθουμε αγάπη προς ένα από τα παιδιά του Θεού. Πως είναι δυνατόν να είναι ευχαριστημένος μαζί μας, όταν εμείς σκεπτόμαστε άσχημα για ένα από τα παιδιά Του;

Η ΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ

Το περαστικό πανόραμα της ζωής είναι γεμάτο με πολλούς ανθρώπους και προβλήματα. Αν αφήσουμε το νου μας να πάρει τη συνήθεια και να γίνει ο κινούμενος σχολιαστής των λόγων και των πράξεων των άλλων ανθρώπων, δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από ένα μαγνητόφωνο που ξαναεπαναλαμβάνει κάθε συμβάν. Κάθε αναπνοή μας είναι πολύτιμη. Αν χάσουμε αυτή τη ζωή, ποιος ξέρει τι θα γίνει με μας την επόμενη; Πρέπει να ανησυχούμε για τη δικιά μας σωτηρία. Πρέπει να ενδιαφερόμαστε για τη δικιά μας πνευματική πρόοδο. Αφήστε τους άλλους να λένε και να κάνουν ότι θέλουν. Εμείς πρέπει να παραμείνουμε κεντρωμένοι και με εστιασμένη την προσοχή μας στο πνευματικό μας ταξίδι προς το Θεό. Δεν είμαστε  μισθωτοί του Θεού για κριτές των άλλων. Αφήστε το Θεό να είναι ο κριτής του κάθε ανθρώπου. Εμείς θα έπρεπε να είμαστε κριτές του εαυτού μας.

Αν εξετάζαμε λεπτομερώς τους εαυτούς μας και τους κρίναμε με την ίδια ένταση που κρίνουμε τους άλλους, θα βλέπαμε πόσα λάθη έχουμε. Αν εργαστούμε για να σιάξουμε τα ελαττώματά μας, θα κάνουμε περισσότερη πρόοδο στο ταξίδι μας  προς την Πατρίδα μας.

 Ας αντικαταστήσουμε τις αρνητικές σκέψεις, λόγια και πράξεις μας με σκέψεις μη βίας. Πρέπει να κοιτάζουμε τα λάθη και τα παραπτώματα των άλλων με φιλευσπλαχνία. Όταν ένα νήπιο ή ένα παιδί κάνει λάθος δεν το κρίνουμε. Τα κοιτάζουμε φιλεύσπλαχνα και συνειδητοποιούμε πως πρέπει να κάνουν πολλά λάθη για να μάθουν. Παρόμοια, και οι άλλοι είναι σε διάφορα στάδια του πνευματικού τους ταξιδιού. Αν κάνουν λάθη πρέπει να τους κοιτάζουμε με αγάπη και με φιλευσπλαχνία.

Αν μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη μη βία στην καθημερινή μας ζωή, θα δούμε ότι ο Θεός είναι ευχαριστημένος μαζί μας και μας στέλνει όλο και περισσότερη Χάρη. Θα γίνουμε η κατοικία της ειρήνης και της γαλήνης γι’ αυτούς που είναι γύρω μας. Θα βοηθήσουμε το Θεό γινωμένοι ένας συνειδητός συνεργάτης του Θείου Του σχεδίου. Θα Τον βοηθήσουμε να απαλλάξει τα παιδιά Του από τα βάσανα. Η πρόοδος μας θα γίνει πιο γρήγορη και όλες οι άλλες αρετές θα προστεθούν σε μας.

Αν ο καθένας μας μπορούσε να φτάσει αυτό τον επιθυμητό στόχο, αυτός ο πλανήτης θα έμπαινε στη  Χρυσή Εποχή στην οποία δεν υπάρχουν πόλεμοι και διαμάχες. Δεν θα υπήρχαν πια αιματοχυσίες και πόνος. Θα είχαμε έναν κόσμο, όπου θα υπήρχαν μόνο ειρηνικές λύσεις για τα προβλήματα και τις διαμάχες. Ο Sant Darshan Singh προσευχόταν  για έναν τέτοιο κόσμο και ελπίζω στη διάρκεια της ζωής μου και της δικιάς σας να τον δούμε να γίνεται πραγματικότητα. Είθε να εκπληρωθεί αυτός ο στόχος του Sant Darshan Singh:

Από αυγή σε αυγή, ας μιλάμε για ειρήνη,

Και ας ακούμε το μήνυμα της αγάπης,

Τα φορτωμένα με βροχή σύννεφα του Sawan έχουν σκεπάσει την ταβέρνα  του χρόνου,

Ω Οινοχόε, ας γυρίζει το κύπελλο της αγάπης γύρω και γύρω και γύρω.

ΑΣΚΗΣΗ:

Καταγράψτε τις μη βίαιες σκέψεις, λόγια και πράξεις σας. Σημειώστε όλες τις εκφράσεις  βίας που έχετε στην καθημερινή σας ζωή. Να είσαστε ενήμεροι τη στιγμή που έρχονται αυτές οι βίαιες σκέψεις, λόγια και πράξεις. Προσπαθήστε να εμποδίσετε τον εαυτό σας να τις κρατήσει αφιερώνοντας μερικά λεπτά σε διαλογισμό. Δείτε πως μπορείτε να ελαττώσετε τον αριθμό των βίαιων σκέψεων, λόγων και πράξεων, ωσότου φτάσετε στο μηδέν. Προσέξτε τις δοσοληψίες σας με τον κόσμο. Παρατηρείστε αν διαφωνείτε, συζητάτε εριστικά ή φιλονικείτε. Αν διαφωνείτε, προσπαθήστε να το κρατήσετε σε ένα εγκάρδιο και ευχάριστο επίπεδο χωρίς κριτική ή σκληρά λόγια που μπορεί να πληγώσουν τους άλλους.

Ασκηθείτε στο να στέλνετε σκέψεις αγάπης σ’ αυτούς που σας πληγώνουν ή σας κατηγορούν. Σημειώστε τα αποτελέσματα.

Από το βιβλίο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Του  RAJINDER SINGH από τις εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ