ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ

Είδα όνειρο ότι πήρα συνέντευξη από το Θεό.

«Θες λοιπόν να σου δώσω συνέντευξη;» ρώτησε ο Θεός.

«Αν Σου περισσεύει χρόνος » απάντησα.

Ο Θεός χαμογέλασε. «Έχω μια μέρα και μια αιωνιότητα. Τι ερωτήσεις σκέφτεσαι να μου κάνεις;»

«Τι είναι αυτό που Σας εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;»

Και ο Θεός απάντησε:

«Ότι ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ, και πεθαίνουν σαν να μην έχουν ζήσει καθόλου…

Ότι χάνουν την υγεία τους προσπαθώντας να βγάλουν λεφτά, κι ύστερα χάνουν τα λεφτά τους για να ξαναβρούν την υγεία τους.

 Ότι βιάζονται να αποβάλουν την παιδικότητα τους. Θέλουν να μεγαλώσουν γρήγορα και ύστερα παρακαλούν να ξαναγίνουν παιδιά.

Ότι με το ν’ αγχώνονται για το μέλλον τους, λησμονούν το παρόν τους, κι έτσι δε ζουν ούτε στο μέλλον ούτε στο παρόν.»

Ο Θεός πήρε το χέρι μου στο δικό Του, μείναμε για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησα:

«Σαν γονιός ποια είναι τα μαθήματα ζωής που θα θέλατε να μάθουν τα παιδιά Σας;»

Ο Θεός απάντησε χαμογελώντας: «Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να γίνουμε άξιοι να αγαπηθούμε.

Να μάθουν ότι δεν ωφελεί να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τους άλλους.

Να μάθουν ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα αλλά αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα.

Να μάθουν ότι μέσα σε ελάχιστες στιγμές μπορείς να ανοίξεις στον άλλο πληγές που μετά παίρνει  χρόνια για να τις γιατρέψεις.

Να μάθουν τη συγχώρηση συγχωρώντας.

Να μάθουν πως υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν πραγματικά, που όμως δεν ξέρουν πώς να δείξουν ή να εκφράσουν τα αισθήματά τους.

Να μάθουν ότι τα χρήματα μπορούν ν’ αγοράσουν τα πάντα… ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!

Να μάθουν ότι δυο άνθρωποι μπορεί να κοιτούν το ίδιο πράγμα και να βλέπουν δυο διαφορετικά πράγματα.

Να μάθουν ότι δε φτάνει πάντα, να σε συγχωρούν οι άλλοι, πρέπει να μπορείς να συγχωρήσεις κι ο ίδιος τον εαυτό σου.

Και να μάθουν ότι για τα παιδιά μου εγώ θα είμαι πάντα εδώ.»

Εγώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα, τα είπε όλα ο Θεός.

Ενότητα

Αυτή η περίοδος των εορτών είναι πάντα γεμάτη από χρώματα, χαρούμενους ήχους, ευχάριστα αρώματα και γεύσεις, αλλά και από πολλά συναισθήματα που μας συγκινούν. Τα φώτα στους δρόμους είναι λαμπερά και παντού ακούμε τους ήχους των Χριστουγέννων και τα παιδιά που τραγουδούν τα κάλαντα. Οι χώροι στα καταστήματα και τα σπίτια μας αρωματίζονται κατάλληλα, ενώ οι οικογένειες ετοιμάζουν τα πιο γευστικά φαγητά και γλυκά, για το γιορτινό τους τραπέζι. Οι άνθρωποι αισθάνονται τη θαλπωρή του σπιτιού τους, δίπλα σ’ ένα τζάκι που ανάβει, συντροφιά με αυτούς που αγαπούν και βρίσκονται μαζί τους.

         Ενώ λοιπόν απολαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας την ομορφιά αυτών των ημερών, πρέπει παράλληλα να αφήσουμε και την ψυχή μας να λουστεί με την εσωτερική ευλογία. Θα πρέπει να θυμόμαστε τη βαθύτερη έννοια που έχουν όλες οι γιορτές του κόσμου. Οι ημέρες αυτές των Χριστουγέννων για τους χριστιανούς, του Ντιβαλί για τους Ινδούς, ή του Ραμαζανιού για τους Μωαμεθανούς, κτλ, είναι ημέρες που μας κάνουν να μοιραζόμαστε με όλο τον κόσμο την ανάμνηση και την αγάπη του Θεού. Είναι ημέρες οι οποίες, ανεξάρτητα από τη θρησκεία που ακολουθούμε, μας θυμίζουν ότι όλοι μας  έχουμε σαν άνθρωποι κάτι που μας ενώνει.  Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού και οι ημέρες αυτές των εορτών είναι ημέρες κατά τις οποίες πρέπει να θυμόμαστε, να λατρεύουμε και να ευχαριστούμε τον Ένα Εκείνον που μας δημιούργησε. Μας  αγαπά πολύ περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Ας ανοίξουμε λοιπόν τις καρδιές μας για να δεχτούμε τον εσωτερικό θησαυρό που θέλει να μας χαρίσει και που δεν είναι άλλος από την αγάπη Του.