Συνδετικότητα

ΞΕΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ

Τα τείχη του διαχωρισμού χωρίζουν τους ανθρώπους. Αν έχουμε γεννηθεί σε ένα μέρος του κόσμου λέμε, <<Είμαι ένας πολίτης αυτής της χώρας ή εκείνης της χώρας>>. Αν έχουμε γεννηθεί σε κάποια  θρησκεία, λέμε, <<Είμαι οπαδός αυτής ή εκείνης της θρησκείας>>.

Οι θρησκείες έγιναν από τον άνθρωπο. Δεν υπήρχε Βουδισμός πριν το βούδα. Δεν υπήρχε Χριστιανισμός πριν από τον Ιησού. Ήταν οι οπαδοί των μεγάλων αγίων, μυστών και προφητών που οργάνωσαν τα διδάγματα τους σε μια θρησκεία.

Πολύ συχνά, γινόμαστε μέλος μιας θρησκείας βασιζόμενοι στα πιστεύω των γονιών μας. Ένα παιδάκι που γεννήθηκε Ινδός και ορφάνεψε όταν ήταν ακόμη παιδί και  υιοθετήθηκε από ένα Χριστιανό μπορεί να γίνει Χριστιανός. Παρόμοια, αν έχουμε γεννηθεί σε ένα νομό ή μια  χώρα, ζούμε με τον τρόπο που υπαγορεύεται από τα έθιμα αυτής της περιοχής. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι  λατρεύουν το Θεό μέσω της προσευχής. Αλλά ο τρόπος που προσεύχονται διαφέρει μεταξύ των πολιτισμών. Πολύ συχνά, τα έθιμα τους επηρεάζονται από  τους γεωγραφικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, σε  χώρες όπου το νερό είναι άφθονο, οι άνθρωποι μπορούν να πλύνουν τα χέρια τους προτού να προσευχηθούν. Αλλά στις χώρες που το νερό δεν υπάρχει ή που είναι σπάνιο, το να τρίψει κανείς τα χέρια του με άμμο μπορεί να γίνει ένα μέρος από τα θρησκευτικά έθιμα. Παρόμοια , σε μερικά θερμά κλίματα, είναι συνήθεια να βγάζει κανείς τα παπούτσια του προτού να μπει σε έναν ιερό τόπο, όμως στα πιο κρύα κλίματα το να πηγαίνει κανείς ξυπόλυτος μπορεί να μην είναι πρακτικό.

Με τον καιρό,  τα έθιμα που προέρχονται από κλιματολογικές αιτίες καθαγιάζονται και γίνονται μέρος του θρησκευτικού νόμου. Αντί να είναι ανεκτικοί προς τις άλλες θρησκείες που έχουν διαφορετικά έθιμα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτές τις διαφορές σαν βάση για προκατάληψη και μίσος.

Ένας άλλος παράγοντας που χωρίζει είναι η γλώσσα. Όταν οι άνθρωποι σε διαφορετικές θρησκείες χρησιμοποιούν διαφορετικά λόγια για την ίδια ιδέα, αυτό γίνεται μια δικαιολογία για να θεωρήσουν ότι η άλλη θρησκεία δεν είναι τόσο καλή όσο η δική τους. Για παράδειγμα, κάθε θρησκεία έχει το δικό της όνομα για το Θεό, που βασίζεται στη γλώσσα ή στην κουλτούρα απ’ όπου προήλθε αυτή η θρησκεία. Ο θεός ονομάζεται Aλλάχ από τους Μουσουλμάνους, Wah-i-guru από τους Σικχ, Paramatma από τους Ινδούς, θεός ή Κύριος από τους Χριστιανούς και τους Εβραίους. Δεν έχει σημασία η γλώσσα, οι λέξεις αναφέρονται  όλες στον ίδιο Θεό. Όμως εμείς κάνουμε αυτές τις διαφορές της γλώσσας πηγή διαμάχης και διαχωρισμού. Αυτό που ξεχνάμε είναι ότι ο Θεός υπήρχε πριν να δημιουργηθεί η γλώσσα.

Σαν άνθρωποι, βάζουμε όρια γύρω μας και στην πορεία περιορίζουμε τον εαυτό μας. Αλλά η ψυχή μας είναι απεριόριστη. Πίσω από τις διακρίσεις που δημιουργούμε στο φυσικό επίπεδο, υπάρχει μια δύναμη που ενώνει συνδέοντας όλη τη ζωή.

Η αλήθεια που οι μεγάλοι άγιοι και μύστες προσπάθησαν να μας μεταδώσουν ήταν ότι όλοι είμαστε ένα μέρος του θεού. Είμαστε ψυχή. Είμαστε συνειδητοί. Είμαστε γεμάτοι από την αγάπη του Θεού. Είναι μόνο στο ανθρώπινο επίπεδο που κάνουμε διαχωρισμούς. Η ψυχή είναι ένα μέρος του Θεού, του Δημιουργού.

Για να μπορέσουμε αληθινά να καταλάβουμε τον εαυτό μας, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι όλες οι διαιρέσεις είναι τείχη που περιβάλλουν τον αληθινό   εαυτό μας. Αυτά τα τείχη μας κρατούν μακριά από την αλήθεια. Αυτά τα τείχη πρέπει να γκρεμιστούν για αν μπορέσουμε αληθινά να καταλάβουμε την ενότητα όλης της ζωής.

Ο Sant Darshan Singh το έχει πει σε στίχους:

Τι σημασία αν το όνομα μου είναι άνθρωπος,

εγώ είμαι της αγάπης η ψυχή,

το σπίτι μου είναι όλη η γη,

κι η χώρα μου το σύμπαν.

Λόγω έλλειψης αυτογνωσίας δημιουργούμε διαχωρισμούς. Μέσω της ψυχής μας, μπορούμε να νιώσουμε τη συνδετικότητα και να δημιουργήσουμε περισσότερη ειρήνη και αρμονία μεταξύ των κατοίκων αυτού του πλανήτη.

Απόσπασμα από το βιβλίο:

 ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΑΣ

                                 ΡΑΤΖΙΝΤΕΡ ΣΙΝΓΚ

                         ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΗΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ