ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΛΕΞΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΛΕΞΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ

Δεν είναι μόνο ότι όλο και περισσότερες γυναίκες (και πολλοί άνδρες) όλων των ηλικιών αναζητούν κουβάρια από αγνό, παρθένο μαλλί και βελόνες σε όλα τα μεγέθη με μανία, και ότι ανάμεσά τους συγκαταλέγονται και διασημότητες όπως η Μαντόνα, η Κάμερον Ντίαζ, η Τζουλιάν Μουρ, η Γκόλντι Χον, η Χίλαρι Σουόνκ, η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ. Είναι ότι τώρα που η συγγραφέας Κέιτ Τζέικομπς έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα για ένα μαγαζί με νήματα και βελόνες στη Νέα Υόρκη, κέντρισε το ενδιαφέρον της Τζούλια Ρόμπερτς, που ανήκει κι εκείνη σε γκρουπ πλεξίματος, η οποία δήλωσε ότι θέλησε να αναλάβει την παραγωγή για να μεταφέρει το βιβλίο στη μεγάλη οθόνη.

Αλλωστε, η Τζούλια Ρόμπερτς ήταν από τις πρώτες που διάβασαν το «The Friday night knitting club», το βιβλίο που φρόντισε να της στείλει προσωπικά η Τζέικομπς, η οποία μέχρι πρότινος συνεργαζόταν με περιοδικά και τώρα δεν προλαβαίνει να δίνει συνεντεύξεις και να ετοιμάζει περιοδεία στην Αμερική και τον Καναδά. Και το πλέξιμο; Τι σχέση μπορεί να έχει με τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο;

«Το πλέξιμο είναι παντού» λέει. «Οι φίλες μου πλέκουν· κι εγώ πλέκω. Είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε με μεγάλη νοσταλγία. Ετσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, οι άνθρωποι κοιτούν στις παλιές, καλές ημέρες για να ανακαλύψουν σταθερές αξίες. Η γιαγιά μου έπλεκε, όπως πλέκει σήμερα η αδερφή μου. Εγώ ανακάλυψα τη μαγεία του πλεξίματος ως ενήλικη».

Και αν αναρωτιέστε τι πλέκει η νέα γενιά, θα εκπλαγείτε αν μάθετε ότι φτιάχνουν από θήκες για τα κινητά τους τηλέφωνα αλλά και για τα iPods τους, μέχρι κάλτσες, πορτοφόλια, καπέλα, πλεκτά καλώδια. Μαλλιά κουβάρια δηλαδή. Οπως εξηγεί η Κέιτ Τζέικομπς, «το καλό με το πλέξιμο είναι ότι ακόμη κι αν παρατήσεις αυτό που έχεις ξεκινήσει, δεν υπάρχουν προθεσμίες, οπότε μπορείς κάλλιστα να αρχίσεις κάτι και μετά να το αφήσεις στην άκρη μέχρι να ξαναβρείς τη διάθεση και τον χρόνο».

Η ποικιλία πλέον στα είδη πλεξίματος είναι τεράστια με έμφαση στα πολυτελή νήματα. «Στο παρελθόν, στην εποχή των γιαγιάδων μας, οι γυναίκες δεν έπλεκαν κασμιρένιες κάλτσες αλλά πρακτικές κάλτσες για τον σύζυγο και τα παιδιά. Τώρα όλα έχουν να κάνουν με το να δημιουργήσεις ελεύθερο χρόνο για να πλέξεις κάτι πολυτελές. Είναι ένα είδος αποπλάνησης».

Στο πλέξιμο όλα επιτρέπονται. Και τα διαλείμματα, και τα λάθη. Και επιπλέον είναι και για άντρες, με αρκετές διασημότητες, όπως ο Ράσελ Κρόου, να πλέκουν κασκόλ και πουλόβερ σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας. Στην Αμερική μόνο υπάρχουν 38 εκατομμύρια ερασιτέχνες και... επαγγελματίες φαν, με το πλέξιμο να βρίσκεται στη δεύτερη θέση των δημοφιλέστερων χόμπι (πρώτη είναι η κηπουρική). Ο λόγος; Καταπολεμά το στρες, βγάζει τη δημιουργικότητα που κρύβουμε μέσα μας, λειτουργεί σαν φάρμακο, σου δίνει μια αίσθηση ολοκλήρωσης και κατάκτησης, σε φέρνει σε επαφή με τον εαυτό σου. Είναι η νέα γιόγκα. Προσφέρεται και για τους μαθητές. Διδάσκεται και σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία καθώς όπως λένε, μέσα από το πλέξιμο, μαθαίνει κανείς μαθηματικά, αυτοσυγκέντρωση, δεξιοτεχνία. Οπως λέει και η ιδρύτρια της ομάδας πλεξίματος Stitch'n'Bitch, Μπρέντα Τζάνις, «κανείς δεν πλέκει επειδή είναι της μόδας ή επειδή το λένε τα περιοδικά ή επειδή το κάνει η Τζούλια Ρόμπερτς. Πλέκουν επειδή είναι διασκεδαστικό. Και συνεχίζουν να πλέκουν επειδή όταν το αρχίσεις, δεν μπορείς να σταματήσεις. Αυτό είναι και το μοναδικό του μειονέκτημα. Το πλέξιμο είναι εθιστικό». Καλού κακού, αγοράστε ένα ζευγάρι βελόνες. Το Νο 7 ενδείκνυται για το ξεκίνημα.

Όσο διστακτικά και αν ξεκινά κάποιος να ασχολείται με το πλέξιμο καταλήγει πολύ γρήγορα ενθουσιασμένος-και αυτό ισχύει κατά γενική ομολογία ανθρώπων ανεξαρτήτου φύλου, εθνικότητας, ηλικίας, οικογενειακής ή οικονομικής κατάστασης.

Εκτός από το δημιουργικό της απασχόλησης αυτό καθαυτό -στο κάτω κάτω σου μένει και το πλετκό- μεγάλο βάρος δίνεται στις ισχυρότατες θεραπευτικές ιδιότητες του πλεξίματος που, μάλιστα, σύμφωνα με τους "οπαδούς" του είδους υποκαθιστά με τον καλύτερο τρόπο την έννοια του ψυχοθεραπευτή ή του δάσκαλού γιόγκα (!) ενώ αποτελεί το απόλυτο γιατρικό ενάντια στην κατάθλιψη!

Ένα ακόμη με τα καλά του πλεξίματος είναι ότι μπορείς να το εξασκήσεις παντού. Στο μετρό, στον γιατρό, στην επίσκεψη κ.ο.κ.

Έρευνα του Ινστιτούτου της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ έδειξε ότι μειώνει τους παλμούς της καρδιάς κατά 11 το λεπτό, με αποτέλεσμα να ρίχνει την πίεση. Τα οφέλη του πλεξίματος βασίζονται στην αρχή πουθέλει τους ανθρώπους που έχουν κάτι να ασχολούνται να νιώθουν λιγότερο πόνο και θλίψη, την εξελίσσουν όμως ακόμη παραπέρα.

Η δύναμη του ρυθμού
Οι ρυθμικές επαναλαμβανόμενες κινήσεις του πλεξίματος είναι "ευεργετικές" από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες. Αρχικά η χαλαρωτική δράση ενός συγκεκριμένου ρυθμού είναι γνωστή και αποδεκτή καθώς χρησιμοποιείται ήδη επιτυχημένα στη αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά με διάσπαση προσοχής -μεταξύ άλλων.

Ψάχνεις ένα συγκεκριμένο πουλοβεράκι και δεν το βρίσκεις πουθενά στην αγορά; Μη σκας. Πάρε βελόνες και νήμα και βουρ για μαθήματα πλεξίματος. Θα βρεις και την υγειά σου.

Μαλλιά σε όλα τα χρώματα και σε πολλές διαφορετικές ποιότητες σου δίνουν τη δυνατότητα για απίθανα πλεκτά. Συν του ότι εξασφαλίζουν και την πνευματική και ψυχολογική σου ισορροπία!

Κασκολάκι και γαντάκια από τα χεράκια σου. Τι καλύτερο;;;

Πολλοί φανατικοί του πλεξίματος υποστηρίζουν ότι μέσα από αυτή την ενασχόληση κατάφεραν να καταπολεμήσουν στρες, κρίσεις πανικού, φοβίες, αλλά και ασθένειες όπως το άσθμα, όπου η ηρεμία παίζει καθοριστικό ρόλο.
Οι ρυθμικές επαναλαμβανόμενες κινήσεις είναι επίσης ενδιαφέρουσες και από μια άλλη οπτική γωνία καθώς έρευνες σε ζώα απέδειξαν ότιπροκαλούν υπερέκκριση σεροτονίνης μίας από τις πιο βασικές χημικές ουσίες του νευρικού μας συστήματος, που καθορίζει τη διάθεσή, την ποιότητα του ύπνου και τη συναισθηματική μας σταθερότητα.
Χαμηλή στάθμη σεροτονίνης προκαλεί στεναχώρια, κόπωση καικατάθλιψη, οπότε δεν είναι καθόλου αβάσιμο να ισχυριστούμε ότι το πλέξιμο, με τις επαναλαμβανόμενες ρυθμικές κινήσεις του, γεμίζει τις αποθήκες σεροτονίνης στον οργανισμό, εξηγώντας έτσι και τις ομολογίες όσων πλέκουν και δηλώνουν ότινιώθουν "λιγότερο πόνο, περισσότερη ηρεμία και καλύτερη διάθεση".

Ο νέος εθισμός -με την καλή έννοια
Το πλέξιμο είναι ελαφρά εθιστικό και λειτουργεί θετικά όταν χρησιμοποιείται ενάντια σε άλλα πιο επικίνδυνα "κολλήματα".
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που βρήκαν μέσα από τις βελόνες την τέλεια λύση για να κόψουν το τσιγάρο, να χάσουν βάρος, να νικήσουν την εξάρτηση από το αλκοόλ ή να μη θέλουν άλλο να κάνουν κακό στον εαυτό τους.
Δεν είναι τυχαίες οι καταγραφές θετικής επίδρασης του πλεξίματος σε κλινικές περιπτώσεις ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.

Ναι στο χρώμα, όχι στον πόνο
Με δεδομένο ότι το χρώμα όσων υποφέρουν από κατάθλιψη είναι το μαύρο -άντε ένα γκριζάκι στην καλύτερη περίπτωση- η εναλλαγή στις αποχρώσεις και τα υλικά των νημάτων που δίνεται μέσα από το πλέξιμο δίνει μια άλλη πιο ευχάριστη διάσταση σε αυτόν που το κάνει, ο οποίος βιώνει την απόλυτη χαλάρωση ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνει "ένα άδειο κεφάλι".
Σύμφωνα με μαρτυρίες, το πλέξιμο καταφέρνει να "αδειάσει το κεφάλι" από κάθε δυσάρεστη σκέψη -για να μην αναφέρουμε τι κάνει στον πόνο!
Προς μεγάλη έκπληξη όσων δεν έχουν επαφή με το άθλημα (!) όσο απίστευτο και αν ακούγεται, όσοι πλέκουν ξεχνούν στην κυριολεξία κάθε σωματικό πόνο που μπορεί να νιώθουν αλλιώς, υπογραμμίζοντας έτσι ξεκάθαρα πόσο άρρηκτα συνδεδεμένος είναι αυτός με τη λειτουργία του μυαλού. Όταν, δηλαδή, όλη η προσοχή κάποιου στραφεί ολοκληρωτικά κάπου με απόλυτο ενδιαφέρον και ευχαρίστηση... πόνος δεν μπορεί να υφίσταται.